Tag archieven: Zolder

Brand maakt voortijdig einde aan onze 24 hours of Zolder

Wat een revanche van de vorige editie moest worden is uitgedraaid op een waar drama.

De 24 hours of Zolder is na haar revival al enkele jaren terug hét hoogtepunt van het Belcar Endurance Championship. Helaas was dat voor ons (Oracle Cars by TSL) verrevan het geval.

Op donderdag reden we ’s ochtends twee vrije trainingen waarin we onze nieuwe diesel krachtbron leerden kennen. Door natte omstandigheden was het was koffiedik kijken waar we zouden uitkomen op pure snelheid.

In de pre-qualifying werd de startvolgorde van de super pole bepaald. Een kwalificatie format waarbij elke wagen één per één de baan op mocht voor één snelle ronde. Het resultaat van de super pole werd dan gebruikt om de start volgorde te bepalen.

In de pre-qualifying liep het echter volledig mis. Eric zag het pit bord te laat waardoor hij een olielek aan de motor pas opmerkte op het moment dat de wagen al fel aan het branden was. Uiteindelijk parkeerde hij de wagen aan de ingang van de pits waar met man en macht geprobeerd werd de wagen te blussen…

Toen het vuur eindelijk gedoofd was, werd al snel duidelijk dat ons weekend er meteen op zat. Geen 5de opeenvolgende 24 hours of Zolder voor mij, en al helemaal geen revanche voor 2017…

Het team gaat de komende weken bekijken in welke mate de wagen beschadigd is en/of hij terug te repareren valt. To be continued…

Kapotte koppeling verpest de Zolder Superprix

Op 01/07/2018 stond de derde Belcar manche van het seizoen op het programma.
Na onze puntenfinish in Spa waren we er allen op gebrand dit in Zolder te overdoen en dat terug met een iets snellere motor waardoor we iets dichter bij de koplopers zouden moeten zitten.

Aangezien Raf met vakantie was, namen Jamie en ik de rijderstaken op ons.

In de kwalificatie op zaterdag liep alles vrij goed. Op het einde van de sessie kon ik een 1’44″6 neerzetten wat ons op P23 bracht. De auto was in vergelijking met Spa iets sneller, maar nog steeds waren we kansloos tegen de veel snellere Norma’s.

Op zondag nam Jamie de start voor zijn rekening. Zijn tijden bleven schommelen rond 1’45-46 tot hij na 20 minuten geforceerd werd binnen te komen met een kapotte koppeling. Helaas had het team geen tweede exemplaar bij waardoor onze wedstrijd er meteen opzat.

Helaas geen punten tijdens de Superprix en meteen onze tweede opgave van het seizoen. Het zelf ontwikkelen van een wagen met beperkte budgetten (en tijd) blijft een helse opdracht…

Midden augustus is het alweer tijd voor de 24u van Zolder, waar we zullen trachten beter te doen dan vorig jaar, waar we ongeveer 7u verloren door mechanische problemen.

Moeizame start van het Belcar kampioenschap tijdens het New Race Festival

Het weekend van 7 en 8 april stond in het teken van het Belcar Endurance Championship te Zolder, de officiële start van het nieuwe seizoen.

Het programma voor het volledige weekend was knap, met als hoogtepunt de Blancpain Sprint Series (Europees GT3 kampioenschap) en de European GT4 Series.

Net zoals vorig jaar maak ik deel uit van het Oracle Cars team, dit jaar versterkt door Turbo Synthesis Ltd. De wagen had gedurende de winter een volledige make-over gekregen (zowel intern als extern) waardoor we vol goede moed richting Zolder afzakten.

Het werd echter een weekend om snel te vergeten met een kapotte versnellingsbak op vrijdag, een kapotte turbo op zaterdag en een motorprobleem op zondag waardoor we amper aan rijden toekwamen.

Volgende afspraak is op 30/06 en 01/07 in Spa voor de tweede wedstrijd van het seizoen waar we zullen aantreden met een gloednieuwe motor die ondertussen al een volledig testdag heeft doorstaan. Op het circuit van Donington (UK) werden meer dan 100 ronden afgewerkt waardoor het team waardevolle data kon verzamelen. De eerste reacties waren zeer positief, het nieuwe motorblok zou een stuk meer vermogen hebben, waardoor we in Spa dus een pak competitiever voor de dag zouden moeten komen.

Eleven Sports 24u van Zolder

De Eleven Sports 24u van Zolder was de vierde en belangrijkste meeting van het Belcar Endurance Championship 2017 die werd verreden op 19 en 20 augustus.

Voor de 24u opteerde het team een vierde rijder aan trekken, dit werd uiteindelijk Raf van Belle.

Speciaal voor de 24u werd de Cosworth krachtbron in onze Radical SR5 vervangen door een diesel exemplaar van Volkswagen. Dit om de betrouwbaarheid en autonomie van de wagen te verhogen.

Een nieuwigheid dit jaar was de verplichte parade naar het centrum van Heusden-Zolder waar de auto’s te bewonderen waren voor het grote publiek. De rijdersbriefing verhuisde mee naar het centrum van Zolder.

Zoals gewoonlijk werden op donderdag voor de 24u de training -en kwalificatiesessies afgewerkt. Er werden twee trainingssessies voorzien van telkens één uur, gevolgd door twee kwalificatiesessies van één uur en een afsluitende nachtkwalificatie van drie uur.
Tijdens de eerste kwalificatiesessie ondervonden we een paar kleine problemen met de afstelling van de motor die relatief eenvoudig opgelost konden worden. Nadien kwam ik tijdens de eerste kwalificatiesessie uit op 1’42″779, een tijd die de hele dag zou blijven staan en ons 22ste op de grid plaatste.  ’s Avonds staken er een aantal problemen de kop op met de turbodruk die soms dreigde weg te vallen. Het team had echter nog een volledige dag om de wagen tip-top in orde te krijgen voor de wedstrijd.

Vrijdag was ikzelf niet op circuit maar werd de auto nog de hele dag door verbeterd door de (bijna) volledige Oracle Cars crew, het turboprobleem werd ook gevonden en opgelost.

Zaterdagochtend stond er nog een warm-up op het programma, de ideale gelegenheid om de wagen aan een aantal laatste check-ups te onderwerpen.

Raf nam om 16u de start van de wedstrijd en bleef tussen P20-25 schommelen tot hij na dik 40 minuten de box kwam opzoeken met opnieuw weggevallen turbodruk. Ik na het na een lange interventie over van Raf en reed in een 3u durende stint bijna enkel in -en outlaps tot het probleem eindelijk werd gevonden. Uiteindelijk bleek het ene probleem het andere te veroorzaken waardoor we al meteen enorm veel tijd verloren. Na drie uur zoeken was ik verplicht uit te stappen om de maximale rijtijd niet te overschrijden. Raf nam het stuur van me over en kon een quasi vlekkeloze stint rijden.

Toen was het voor mij tijd om er even tussenuit te knijpen en wat te slapen. Toen ik ’s ochtends terug in de box arriveerde hadden Eric en Jamie relatief vlekkeloze stints kunnen rijden en waren we dus nog steeds in de running.

Op zondagochtend reed ik mijn laatste stint, na dik 2u brak de wagen plots uit aan de achterkant, ik kon gelukkig de pit nog halen. Daar bleek dat de rubber aan de cardan was losgekomen door heet vet. Dat was op de motor terechtgekomen en beginnen branden.

De schade viel na een grondige check mee, maar omdat we in het laatste uur van de wedstrijd zaten mochten we niet terug vertrekken van de scrutineers. We waren dus verplicht de handdoek te werpen na 23u40min wedstrijd…

Graag wil ik de volledige Oracle Cars crew bedanken voor hun eindeloze inzet tijdens dat moeilijk weekend. Zonder hen waren we nooit zover geraakt!

Op naar de laatste wedstrijd van het seizoen op 14-15 oktober in Zolder waar we er alles aan zullen doen het seizoen op een positieve noot af te sluiten!

 

Progressie zichtbaar tijdens New Race Festival!

Na een moeilijke seizoensstart in Spa had het team veel aan de auto gewerkt om ervoor te zorgen dat we beter voor de dagen kwamen in Zolder.

Aangezien we het weekend deelden met de Blancpain Sprint Series werd de Belcar race verreden over 120 minuten i.p.v. de gebruikelijke 180 minuten.

Op vrijdag hadden we behoorlijk wat tijd om de wagen nog te testen met twee vrije trainingen van telkens 60 minuten. Ik nam de sessie in de voormiddag voor mijn rekening en voelde meteen dat de auto een stuk beter was dan in Spa. De nieuwe motor deed het uitmuntend waardoor we ons konden focussen op wat afstellingswerk. Naar het einde van de sessie vonden we nog een aantal kleine problemen die gelukkig vrij snel te verhelpen waren (klein waterlek, kortsluiting door een slechte kabel in de verlichting,…).

In de namiddag waren deze problemen opgelost waardoor Jamie meer kilometers kon maken. We probeerden een aantal dingen op vlak van afstelling wat ons weer een stap vooruit heeft gebracht.

Een iets groter problem dat ons ook in de ochtendsessie plaagde was het happeren van schakelsysteem waardoor opschakelen van tweede naar derde soms moeilijk verliep.

Er werd vrijdag nog hard aan de auto gewerkt maar door het stuk gaan van de compressor in het schakelsysteem tijdens de laatste checks kwam de kwalificatie op zaterdag in gedrang. Uiteindelijk moesten we deze sessie aan ons laten voorbij gaan.

Op zondag leek de auto volledig klaar te zijn, na een grondige controle ’s ochtends werden geen noemenswaardige zaken gevonden.

Ik nam de start van de wedstrijd voor mijn rekening en kon vanop de laatste plaats opschuiven naar een zevende plek algemeen in iets minder dan een half uur tijd. Helaas ging na 40 minuten de versnellingsbak onverwacht stuk waardoor onze wedstrijd erop zat.

Ondanks de pech kunnen we met opgeheven hoofd naar de volgende wedstrijd toewerken. De geboekte progressie was duidelijk zichtbaar!


Moeilijke start van het Belcar Endurance Championship in Spa

Op 22 en 23 april werd het startschot geven van het Belcar Endurance Championship 2017 op de legendarische omloop van Spa-Francorchamps.

Zoals reeds geweten werk ik het volledige seizoen af met een Radical SR5 van Oracle Cars. Ik deel de wagen met Eric Wouters en de Brit Jamie Morrow.

Op zaterdag werd er een vrije training van 60 minuten en kwalificatie van 60 minuten afgewerkt.

Tijdens de vrije training lag de baan er nog kletsnat bij. Na een 3-tal ronden zet ik de wagen op een zevende plaats algemeen zonder enig risico te nemen, de kwalificatie en race zouden onder droge omstandigheden verreden worden. Helaas kregen we ook te maken met elektrische problemen welke uiteindelijk het hele weekend zouden aanhouden. Ontstekingsbobijnen bleven stukgaan zonder de echte oorzaak te vinden.

Door deze problemen kon Jamie slechts één ronde afwerken in de kwalificatie, deze was echter goed genoeg voor een twaalfde plaats algemeen.

In de wedstrijd kregen we na twee ronden opnieuw te maken met elektrische problemen, deze maal hadden we het geluk dat Jamie de wagen nog tot in de pits kreeg waar het nodige bluswerk was vereist na een brandje in de uitlaat. Onze race zat er helaas wel op…

Volgende meeting staat gepland op 03 en 04 juni op de omloop van circuit Zolder waar we sterker voor de dag willen komen!

24 hours of Zolder

Op 20 en 21 augustus vond de 24u van Zolder plaats. Sinds een aantal jaar terug een volwaardige wedstrijd met meer dan 50 wagens aan de start van de Limburgse etmaalrace.

Dit jaar kreeg ik de mogelijkheid om samen met Jimmy De Breucker, Bernard Claes en Bart Van Haeren een team te vormen op een BMW Clubsport Trophy wagen van QSR.
Op papier hadden we een enorm sterk team en hadden we dus alles in handen om een sterk resultaat te rijden.

De kwalificatie vond zoals elk jaar plaats op donderdag. Daarin hebben we voornamelijk de auto gespaard en geen risico’s genomen. Een 4de plaats in Belcar 5 en 2de plaats in de BMW Clubsport Trophy klasse was het resultaat. De auto was de hele dag uit de problemen gebleven en dat was voor ons het voornaamste!

14125713_1182538041785589_8109585729534264006_oZaterdag was iedereen vroeg op post om de laatste hand aan de voorbereidingen te leggen. Om 12u verzamelden de rijders aan de ‘Ottobar’ voor de signeersessie. Fans en toeschouwers konden hun programmaboekjes er laten signeren door hun favoriete rijders. Altijd een heel leuk gebeuren wat veel volk lokt!

Tussen de signeersessie en de gridwalk heb je meestal even de tijd om tot rust te komen voor de echte drukte eraan komt.

Om 15u00 stond onze auto op de grid en begon de gridwalk die dit jaar nog drukker leek dan voorgaande jaren. Door de vele foto’s die worden genomen is DE kans om sponsoren in de kijker te zetten (op de podium foto’s na).14115403_504276866363536_3595432525367079049_o

Om 16u30 werd de race op gang geschoten en dat gebeurde zonder enige merkwaardige incidenten. Jimmy deed wat van hem verwacht werd en reed de tijden die we voorop hadden gesteld. Na 45 minuten sloeg het noodlot echter al toe wanneer Jimmy achteraan een Porsche raakte die bij het accelereren plots enorm (onnodig) vertraagde. Het sleepoog van de Porsche doorboorde onze radiator en we verloren meteen 45 minuten in de pits. Van een ideale 3de plek naar 12de en laatste…

Op dat moment zakte de moed me wel even héél diep na alle pech van de afgelopen jaren in zowel de 24 uren van Zolder als andere wedstrijden/selecties ( 😉 ). Het gevoel dat het alweer niet voor dit jaar zou zijn en dat al na 45 minuten wedstrijd is mentaal zwaar, héél zwaar, zeker als je weet hoe goed het team hierop voorbereid was. Maar goed, ik wijk af want hetgeen na dat incident gebeurde had werkelijk niemand nog verwacht en dan gaat mijn dank toch echt wel uit naar het volledige WCB team voor hun professionele aanpak.

We besloten op onze initiële strategie te blijven, namelijk ons eigen tempo rijden en niks forceren. 22u30 van het einde al beginnen pushen had de auto hoogstwaarschijnlijk niet gehaald terwijl uitrijden wel prioriteit was!

We bleven gedurende de hele wedstrijd uit de problemen en klommen rustig op in het klassement al leek een podium niet meer binnen bereik.

14124296_1180952645277462_5497302347468790956_o

Omstreeks 05u00 ’s ochtends hadden we het gat op de leiders al verkleind van 19 naar 14 ronden achterstand tot ik plots heel ongelukkig in aanraking kwam met de andere Clubsport van WCB… Een wagen voor me remde Joël (toen aan het stuur) uit en ging hem voorbij, Joël liet ruimte en ik kon mee zonder risico te nemen. Helaas had Joël niet gezien dat er nog een wagen volgde waardoor we elkaar raakten. Hierbij plooide onze spoorstang. Joël kon gelukkig wel verder zonder schade. Ik kwam meteen binnen en we verloren helaas een 5-tal ronden.

Nadien bleven we tot het einde van de wedstrijd uit de problemen en vertoonde de auto geen enkel defect!

Op 5u van het einde reden we al terug vierde in onze klasse, een podium leek plots toch nog mogelijk!

We reden elk nog een sterke stint en op 1u30 van het einde lagen we al op P3 met slechts 45 seconden achterstand op P2!

Bart reed het gat dicht en kon zonder al te veel moeite nog opschuiven naar de 2de plek. Op het einde werd het nog even heel warm met de benzine. We hadden uiteindelijk nog 3km aan brandstof over… Een onverhoopt resultaat na onze pech in het begin van de wedstrijd.

We werden dus 2de op iets meer dan 11 ronden van de uiteindelijke winnaars (#58 GD Sport) en met 20 seconden voorsprong op P3 (#50 Convents).

Graag wil ik het hele QSR/WCB team bedanken voor hun eindeloze inzet het hele weekend. Zonder hen was deze inhaalrace nooit mogelijk geweest!

14125762_10210245318348162_5232644642164879000_o

 

Race Promotion Night 2015

Op 7 november vond de seizoensafsluiter van het BGDC kampioenschap en dus ook van de BMW Clubsport Trophy plaats. Bernard en ik hadden maar één doel, voor de #251 (Donniacuo/Scamardi/Jamar) en #325 (Eyckmans/Dewulf/Maassen) eindigen om zo de titel te winnen.

De dag werd op gang geschoten met een 1u durende vrije training om 9u10. De dag begon nat maar we besloten onze regenbanden te sparen voor de wedstrijd indien dat nodig zou zijn. Bernard en ik reden elk een handvol rondjes en voelden meteen aan dat de auto het behoorlijk goed deed. Opnieuw super werk geleverd dus door het hele DZ Competition team na de veldslag in Spa!

Om 11u10 was het tijd voor de laatste kwalificatie van het seizoen, we waren nog niet op pole vertrokken dit jaar en daar wilden we maar al te graag verandering in brengen. Bernard vertrok op een natte piste op semi-slicks, we zagen echter al snel dat de piste zeer snel opdroogde en het de juiste keuze was om niet op regenbanden te vertrekken en ze te sparen. Hij zette de wagen op P2 net achter #58 van Donniacuo/Donniacuo die wel op regenbanden waren vertrokken en in de beginfase iets sneller bleken te zijn. Ik nam het van hem over en kon in mijn eerste vliegende ronde niet verbeteren naar P1 aangezien de auto even sputterde wegens brandstof tekort. Na het tanken was mijn eerste snelle ronde wel voldoende voor de pole, 1’56’8. Op het einde kreeg ik toelating om nog een snelle ronde te rijden waarin ik nog 1 tiende verbeterde, 1’56’7 en een marge van 1,3s op P2, een flinke opsteker voor het hele team!

Na de kwalificatie werden de laatste controles doorgevoerd op de auto alsook de laatste pitstop trainingen. Omstreeks 13u30 zat ik al klaar in de auto om naar de grid te rijden, de race startte echter pas om 14u30 dus moest ik nog een hele tijd in de auto wachten.

12238218_1007305712642157_8122416036476531143_o
Tijdens de start (klik hier voor de onboard video) was ik goed weg en kon ik meteen een kloof slaan op het hele BMW Clubsport Trophy veld. De enige die ik in de beginfase nog in mijn spiegels zag, was de #251 van Donniacuo/Scamardi. Na goed 1u kreeg ik te horen dat de kloof bleef vergroten met hen, en die toen al 15 seconden bedroeg. Ik besloot het iets rustiger aan te gaan doen om de auto toch wat te sparen en kwam na 1u40 binnen met een voorsprong van ongeveer 19 seconden op de #251 en meer dan een halve minuut op de #57.

Bij het tanken liep het echter compleet mis, de pomp weigerde goed te functioneren waardoor we meer dan 4(!) minuten verloren, het was tijdens de reguliere stop dus afwachten wat het verdict zou worden. Bernard kwam de baan op in 3de positie met een ronde achterstand op de #58 en bijna twee ronden achterstand op de #57. ‘Gelukkig’ waren onze concurrenten voor het kampioenschap behoorlijk wat tijd verloren in de pits met mechanische problemen. De #251 reed nog steeds op 20 seconden achter ons maar Bernard reed vrij vlot van Scamardi weg. De #325 van Eyckmans had nog meer tijd verloren en hun achterstand bedroeg al meer dan twee ronden op ons. Bernard reed een uitermate sterk stint waarin hij foutloos bleef en constante tijden kon neerzetten. Na goed 30 minuten in zijn stint kwam de #251 binnen met een probleem aan het differentieel, hun titelkansen waren daarmee meteen weg. Ik gaf aan Bernard door zeker niet meer te pushen en het gat op de #325 van Eyckmans te controleren, hij was de enige waar we ons nog op moesten focussen.

Tijdens onze tweede tankstop verliep alles perfect, echter moest de wagen even worden binnen geduwd omdat er een stuk bladlood was losgekomen in de koffer. Het team kon dit euvel zonder al teveel tijdverlies oplossen. Ik kwam terug de baan op in 3de positie en probeerde de auto zoveel mogelijk te sparen, uitrijden was de boodschap. Na een 30-tal minuten in mijn stint komt de safety car echter de baan op, dat was een uitgelezen kans voor ons om de extra verplichte stop uit te voeren die overigens foutloos verliep. Wanneer de wedstrijd wordt hervat mocht ik kennismaken met een uitgevallen ABS systeem. Ik schoot dus ook meteen hard rechtdoor in de ‘Villeneuve’ chicane en kon nog net uit het grind blijven. Het was dus gedurende de rest van mijn stint flink opletten, tragere wagens uitremmen werd ook een stuk moeilijker. Later bleek het om een elektronisch mankement te gaan want het systeem deed het wel tijdens de laatste stint van Bernard.

12238232_1007306132642115_1406226707892142909_o

Op het moment dat ik uitstap komt een inspecteur van de RACB echter vertellen dat het lood in de koffer niet goed zou vastliggen, we verliezen er nog eens een dikke twee ronden mee waardoor we plots toch moeten gaan pushen om nog kampioen te worden. Bernard komt de ronde nadien meteen terug binnen omdat een klep van de motorkap was losgekomen, dit euvel was snel verholpen maar toen kwam de inspecteur van de RACB ons opnieuw vertellen dat het lood nog niet goed vast lag, waarom liet hij ons dan de eerste keer vertrekken? We verloren nog eens vier ronden en toen werd ons duidelijk dat de titel niet meer in onze handen lag. Bernard kwam buiten op vijf ronden van de #325 reed de stint van zijn leven en liet hele mooie dingen zien, helaas tevergeefs want het verschil was aan de meet nog altijd vier ronden.

We verloren de titel dus uiteindelijk met twee punten op Gregory Eyckmans na een ronduit belachelijke beslissing van een official.

887355_10208095142683369_9081945005705165339_o

Graag wil ik in naam van mezelf en Bernard het complete DZ Competition team bedanken voor hun eindeloze doorzettingsvermogen, moed, motivatie en teamspirit. Bedankt aan iedereen die dit jaar ons heeft gesteund, zonder jullie was dit niet mogelijk geweest!

 

24 hours of Zolder 2015

Op 29-30 augustus stond de 24u van Zolder op het programma. In tegenstelling tot vorig jaar kwam ik dit jaar uit op de #151 BMW Clubsport Trophy van BP Valentino Racing samen met mijn DZ Competition teamgenoot Bernard Claes, Thierry De Zan en Rodrigue Gillion.

Bernard en ik waren nog steeds volop in de strijd voor de titel in de BMW Clubsport Trophy dus was het voor ons enorm belangrijk goed te scoren om onze voorsprong te behouden.

Op donderdag gingen de verschillende kwalificatie sessies door op een doornatte piste. In Q1 kon Bernard ons op P4 zetten in de klasse na het grootste deel op kop te hebben gestaan. Een iets opdrogende baan op het einde zorgde voor snellere tijden.

Kwalificatie 24u Zolder

Kwalificatie 24u Zolder

In Q2 kon ik op het einde verbeteren maar bleef nipt op P4 steken. In Q3 was het lange tijd veel te nat om te verbeteren waardoor ieder van ons zijn verplichte nachtrondjes deed. Op het einde van de sessie deed ik nog een poging maar slaagde er niet in om nog te verbeteren. P4 was het resultaat waar we best mee konden leven.
Vrijdag was een vrije dag waar er geen activiteiten stonden gepland. Echter gingen we wel naar Zolder om de auto terug helemaal te prepareren voor de wedstrijd en ook de rijderswissels te oefenen.

Op zaterdag was er om 9u al enorm veel beweging in de paddock. Om 10u10 hadden we nog een 30 minuten durende warm-up sessie waarin we banden en remmen hebben ingereden.

11248345_857085881043332_5576736782900857393_o

Signeersessie 24u Zolder vlnr. Cédric Wauters, Bernard Claes, Johan Lambregs (#251)

 

Omstreeks 12u was er de traditionele signeersessie in de paddock. Elk jaar komen hier heel veel fans op af wat dan ook een enorm gezellige sfeer opleverde.
Na de signeersessie ben ik terug richting box vertrokken om wat te ontspannen voor de gridwalk die altijd enorm druk bevolkt is. Omstreeks 14u20 parkeerde ik de auto op de grid die enorm druk bevolkt was. Een aantal oude bekenden kwamen nog even langs voor iedereen van de grid moest. De formatieronde begon om 15u55 zodat de wedstrijd om 16u00 stipt kon beginnen.

Gridwalk 24u Zolder samen met papa

Gridwalk 24u Zolder samen met papa

We hadden besloten om mij in het begin een dubbele stint te laten rijden om zo een rijderswissel uit te sparen. Echter had ik al snel door dat de hitte me ferme parten zou spelen en ik vroeg aan het team om toch een gewone stint te rijden. Na 1u30 gaf ik het stuur door aan Bernard. We reden toen rond op de 2de plek op 40s van de #251, de andere wagen van BP Valentino. Bernard en Thierry reden elk een sublieme stint. Na 4u50 lagen we nog steeds op de tweede plek met bijna 2 ronden voor op P3. Toen ik het stuur overnam van Thierry voor mijn tweede stint sloeg het noodlot echter toe. Het expansievat was aan het lekken door een silent block die was verdwenen. Ik kon niet meteen vertrekken hierdoor. We verloren hiermee kostbare tijd en vielen terug naar P4. Nadien deed ik nog wat ik kon en gelukkig ging het team voor ons 2 minuten voor het 6u punt nog tanken zodat we derde waren na 6u wedstrijd en belangrijke punten pakten voor het kampioenschap.

Na mij ging Rodrigue in de auto, hij had last van veel vibraties en kwam al snel terug binnen. Bernard nam het van hem over, gelukkig was alles ok met de auto en was het gelukkig maar rubber van andere wagens dat op de banden hing. Thierry nam het nadien van Bernard over, we liepen terug in op de kop van het klassement maar toen begon het expansievat alweer te lekken. Toen had het team misschien moeten beslissen de silent block terug te monteren zodat het niet opnieuw kon gebeuren, ze deden dat niet in de hoop dat we ook zo de wedstrijd konden uitrijden en om tijd te besparen. Ik nam over van Thierry en probeerde zoveel mogelijk tijd te winnen zonder de auto zwaar te belasten. Uiteindelijk reden we op P4 na 12u wedstrijd. Bernard, Thierry en Rodrigue reden elk nog een stint, het expansievat begon voor een 3de keer te lekken toen Rodrigue wou instappen waardoor we opnieuw terugvielen in het klassement. In mijn vierde stint besloten we maar om meer te beginnen pushen omdat een podium nog steeds mogelijk was. De wagen voelde na meer dan 20u wedstrijd nog steeds heel goed wat ons vertrouwen gaf voor het einde. Na 18u reden we nog steeds op P4. De #325 van JJ Motorsport had echter iets na 6u wedstrijd de leiding overgenomen en was veel punten aan het pakken, een goede laatste 6u was broodnodig voor ons. Thierry werkte een solide laatste stint af om het stuur voor een laatste keer door te geven aan mij. De voorsprong van de #69 op P3 was reeds geslonken van 6,5 ronden naar 5 ronden en dat terwijl ze nog een keer meer zouden moeten tanken dan ons. Na 45 minuten in mijn stint gaat het echter opnieuw compleet mis als het expansievat voor de vierde keer lekt. Als ik de garage word binnen geduwd is het verdict hard, er was geen reserve expansievat meer waardoor we de strijd op 2u30 van het einde moesten staken en zo pas zevende werden in onze klasse.

24u Zolder #151 BMW Clubsport Trophy

24u Zolder #151 BMW Clubsport Trophy

Door deze mechanische pech hebben we behoorlijk wat punten verloren in het kampioenschap al staan we nog steeds aan de leiding met 24 punten voorsprong (zonder schrapresultaten). Met nog twee wedstrijden te gaan belooft het een spannend seizoenseinde te worden!

Graag wil ik het BP Valentino team bedanken voor het support het hele weekend!

Volgende afspraak is op 3 en 4 oktober in Spa voor de zesde wedstrijd van het seizoen. See you there!

 

Syntix Superprix Zolder

Op 19 en 20 juni stond de 4de wedstrijd van het seizoen op het programma, namelijk de Syntix Superprix. We kwamen in Zolder aan als leiders in het kampioenschap en het doel was om deze positie te verstevigen.

Het Syntix Superprix weekend stond voornamelijk in het teken van de Supercar Challenge, Belcar Trophy en Renault Clio Cup Benelux. Daarom werd onze vrije training en kwalificatie verreden op vrijdag. In de vrije trainig deed ik een installatierondje en merkte meteen dat er een ratel te horen was linksachter in de auto. Na een korte check-up zag het team dat de uitlaat loshing. Nadat het euvel verholpen was, reden we de vrije training probleemloos uit. We veranderden de afstelling voor de kwalificatie en konden daar beslag leggen op de tweede plaat op 0,1s van de pole met 1’56”2. Ik was niet helemaal tevreden over mijn rondje maar P2 gaf ons een uitstekende uitgangspositie voor de wedstrijd op zaterdag.

11141742_823914004360520_6502207676347093154_o

Tijdens de wedstrijd op zaterdag kon ik in de openingsronden niet meteen aansluiten bij de #251 van Donniacuo. Mijn opmerking in Zandvoort werd ook in Zolder bevestigd. Bij het uitkomen van trage bochten blijft die auto stukken beter en is het onmogelijk om echt kort te blijven om een aanval te doen in de volgende remzone. Na een aantal ronden kon ik me er in bocht 2 toch –letterlijk- tussengooien om zo de leiding over te nemen. Ik bouwde een voorsprong op tot ongeveer 2 seconden en het bleef rond dat verschil schommelen tot Donniacuo binnen dook voor zijn eerste stop. Scamardi nam van hem over en mijn taak was toen om het gat zo groot mogelijk te maken. Ik rijd een gat van goed 30 seconden bijeen. Het team haalde me binnen op het moment dat ik Scamardi voorbij ging om hem op 2 ronden te zetten.

Bernard nam het stuur van me over en kon het gat nog wat vergroten tot 36 seconden. 35 minuten voor het einde komt er dan toch een code 60 en kwam bijna iedereen binnen voor hun tweede stop. We verliezen 5 à 10 seconden omdat het team een korte checkup wou doen aan de versnellingsbak wat in principe geen ramp hoefde te zijn. Donniacuo nam terug van Scamardi over en onze voorsprong was na de laatste stop en code 60 teruggelopen tot 21 seconden. Met nog een klein halfuur op de klok leerden de berekeningen mij dat Donniacuo 1,5s per ronde zou moeten winnen om tot bij Bernard te raken. Normaal was dat quasi onmogelijk maar het gebeurde echter toch. Bernard liet ons over de radio weten dat hij problemen had met de remmen. Hij deed wat hij kon maar 3  ronden voor het einde komt Donniacuo ons toch voorbij. Ook Van Haeren op de derde plek lag niet zo heel ver achter. In de laatste ronde gebeurd echter het onvoorspelbare. Donniacuo viel bijna zonder benzine en hij verloor daardoor vermogen in korte bochten. Bernard kwan hem in de laatste ronde terug voorbij en kwam als eerste over de meet met een goede 5 seconden voorsprong op de #251 van Donniacuo/Scamardi en een 20-tal op de #57 van De Breucker/Van Haeren.

Na de wedstrijd bleek onze auto 1,8kg te licht, echter was de #251 ook te licht. Beide wagens werden die avond nog naar de vermogensbank gebracht waar bleek dat onze auto qua vermogen wel conform was met zijn gewicht – er wordt een verhouding van 6kg/pk gehanteerd – t.o.v. de #251 die achteraf nog werd gediskwalificeerd.

Door deze derde overwinning en diskwalificatie van Donniacuo/Scamardi bouwen we onze voorsprong op hen uit tot 28 punten. Onze dichtste achtervolger is momenteel Jimmy De Breucker, hij volgt op 21 punten. We hebben een mooie voorsprong maar het kampioenschap is zeker nog niet beslist. Er blijven nog 3 wedstrijden over waaronder de 24u van Zolder eind augustus waar héél veel kan gebeuren.

Klik HIER om 2 rondjes mee te volgen tijdens de wedstrijd!

Het videoverslag van de wedstrijd vind je HIER.

10502064_10206919283719375_6124070036899653351_n