Na een aantal jaren het Kart World Championship aan me te laten voorbij gaan, vond ik het een mooie uitdaging om in 2018 terug aan de start te verschijnen.

De editie van dit jaar werd verreden op het indoor circuit van Silverhotel in Szczecin (Polen). Zoals je reeds eerder kon lezen, ging ik er midden juni samen met Ward en Christophe al trainen, waar we toen twee podia bemachtigden.

Op maandag en dinsdag had ik de gelegenheid nog een aantal heats te trainen. Het kampioenschap zelf liep van woensdag tot en met zondag.

Het kampioenschap bestond uit 8 heats met een hot lap kwalificatie, gevolgd door een halve finale voor de snelste 32 en een finale voor de snelste 20.

Na de trainingen had ik er in beide richtingen een goed gevoel over, ik zat heel dicht bij de allersnelste rijders, al is het toch altijd wat afwachten hoe iedereen van dag tot dag presteert.

Mijn eerste dag begon relatief goed. Ik kwalificeerde me als derde in een redelijke kart en kon hiermee naar een vierde plek in m’n heat rijden. In m’n tweede heat opnieuw een derde startplek in een heel goede kart, toch ietwat teleurgesteld daar over m’n hot lap rondje. Door een sterke strategie en snelle pitstop kwam ik op het einde toch als eerste buiten, mijn eerste heat winst dit WK was een feit!

De tweede dag begon ik zoals ik de eerste was geëindigd. Namelijk met een mindere hot lap kwalificatie die ik kon rechtzetten door opnieuw een sterke strategie en snelle pitstop waardoor ik meteen mijn tweede zege op dit WK kon boeken. In de tweede heat die dag vertrok ik vanop P4. Wat geharrewar in het begin deden me beslissen vroeg te pitten. Aanvankelijk leek dit te werken want ik kon virtueel opklimmen naar de tweede plek, tot een tragere deelnemer die nog niet had gepit, begon te verdedigen. Ik verloor te veel tijd waardoor ik terugviel naar P6, een flinke domper aangezien een derde podium (en P4 algemeen na dag 2) quasi zeker was.

Met deze vier resultaten stond ik 9de algemeen (op 133 deelnemers) en lagen we met het teamkampioenschap op kop!

Op dag drie kon ik in mijn eerste heat een 4de plek uit de brand slepen, een matige kart en enkele sterken rijders weerhielden me nipt van een podium.
De twee heat zag er aanvankelijk goed uit, een aantal zeer sterke rijders, maar ook een zeer snelle kart. De teleurstelling was echter groot toen ik me pas op P6 kon kwalificeren, het bleef het zwak punt op dit WK, die hot laps. Tijdens de race besluit ik opnieuw te gokken door vroeg te gaan pitten en zo hopelijk een aantal rijders voorbij te kunnen gaan. Net na mijn pitstop zie ik Ruben Boutens een aanval plaatsen op Opnithy Puyato voor de leiding, waardoor ze wat tijd verliezen. Door dat voorval won ik virtueel meteen 3-4 plaatsen. Ik besefte al snel dat het erop aan kwam nog wat extra tijd te winnen t.o.v. Ruben. Ik won telkens een beetje tijd, waardoor ik virtueel aan de leiding ging. Iets over halfweg breekt de riem op Rubens kart, waardoor ik vrij spel kreeg en de overwinning meteen veilig was, de vierde op dit WK!

Door opnieuw een sterke dag te rijden steeg ik naar P7 algemeen, met het team bleven we ook aan de leiding van het teamkampioenschap.

Dag vier ging een pak minder goed. Ik kreeg twee matige karts en haalde ook niet meer het niveau van de eerste drie dagen. Ik moest me tevreden stellen met een zesde en vierde plaats in mijn heats. Daardoor viel ik terug naar P11 algemeen en verloor ik de aansluiting voor het algemeen podium, met het team bleven we wel aan de leiding door sterke prestaties van mijn teamgenoten.

Op de laatste dag werden de halve finales en finale verreden. Ik werd in de eerste halve finale geloot waar ik o.a. teamgenote Selina Balneger tegenkwam. De startposities werden bepaald door een shoot-out systeem waarbij rijders één ronde met elke kart tegen elkaar reden. Doordat het die ochtend geregend had, lag de buitenpiste er wat nat bij. Mijn eerste shoot-out won ik vrij makkelijk. In de tweede ronde kwam ik uit tegen Selina. Met de eerste kart was ik iets minder dan 8 tienden sneller dan haar, ondanks een (te) grote fout in de eerste bocht. Ik wist dat mijn eerste kart een stuk sneller was, dus ik stond flink onder druk om met de tweede de schade te beperken. Helaas bleek mijn fout met de eerste kart te veel van het goede, want Selina bleek uiteindelijk 2 honderdsten sneller dan mij. Nadien bleek dat die fout mij makkelijk 15 punten heeft gekocht in het algemeen klassement (Selina won de shoot-out en won ook de halve finale met die kart).

Ik kreeg een matige kart voor de halve finale, en wist er niet meer dan een zevende plek (op 16) uit te halen, waardoor mijn individueel klassement bijna helemaal naar de vaantjes was. Ik tuimelde terug naar P21 algemeen, waardoor ik een shoot-out moest rijden om toch nog in de finale te raken. De veer was mentaal toen al grotendeels gebroken. In de shoot-out kwam ik al meteen uit tegen Giovanni Baccelieri, dé pechvogel van het WK, maar wel al de hele week bloedsnel. Ik verloor uiteindelijk met een verschil van iets meer dan een tiende over twee ronden, waardoor mijn WK erop zat en ik geen finale mocht rijden, een teleurstelling van jewelste. Het goede nieuws was, dat mijn teamgenoten wel doorstoten naar de finale, waardoor ons teamkampioenschap nog volop in leven was. In het individuele kampioenschap werd ik uiteindelijk 23ste, wat al bij al een verdienstelijke plek was, al had ik na zo’n sterk begin toch minstens op een top 10 gerekend!

In de finale deden ze echter voldoende om de titel veilig te stellen, waardoor we wereldkampioen werden in het teamklassement!