Na een relatief goede opener van mijn Formula Karting campagne was het alweer tijd voor de tweede manche van het seizoen, namelijk die in Essen (DE).

Essen is nooit mijn favoriete circuit geweest als had ik er vorig jaar tijdens de 12 uur iets extra gevonden waardoor ik mezelf zeker niet kansloos achtte voor een goed dag resultaat. Het was echter wel afwachten hoe het gesteld zou zijn met de kart verschillen, vorig jaar bleek dit toch een zwak punt aan de manche in Essen.

Op vrijdagavond zakte ik samen met Traxxis teamgenoten Ward Maenhout en Nick Van Ostade af naar Essen om een aantal heats te trainen. Nick bleek, zoals verwacht, enorm sterk en ik verwachtte hem een dag later wel comfortabel in de top 5. Zelf moest ik nog wat zoeken maar op het einde van de avond had ik er toch een behoorlijk gevoel over.

Op zaterdag kon mijn wedstrijd niet slechter beginnen met een voorlaatste startplaats in de eerste wedstrijd. Ik voelde al meteen in de kwalificatie dat deze kart geen vermogen had en mocht niet meer wisselen voor de wedstrijd van start ging. Door wat geduw en getrek, en een goed getimede shortcut, kon ik een aantal plaatsen winnen wat me uiteindelijk één schamel punt opleverde.

Aangezien in Formula Karting met een half schrap resultaat wordt gewerkt (het slechtste resultaat telt maar voor de helft mee), was ik al meteen op achtervolgen aangewezen.

In wedstrijd twee loot ik een behoorlijke kart en kwalificeer ik me op de 6de plaats. Ik word halfweg koers echter de banden in geduwd door Selina Balneger door me recht op een hoek van de piste vast te rijden. Helaas werd ze voor dat belachelijke manoevre niet bestraft, terwijl meerdere piloten me achteraf kwamen vertellen dat ze dat wel had verdiend. Ik werd uiteindelijk 10de terwijl daar toch zeker een 6de of 7de plaats in had gezeten.

Wedstrijd drie verliep wat gelijkaardig, al was mijn kart daar net iets minder en waren er een aantal rijders achter me wat sneller nadat ik als 7de was gestart. In de slotfase word ik op mijn hoek geraakt door Christian Douven als hij zijn shortcut neemt en zich er toch nog tussen probeert te wringen. Ik schuif breed en verliest drie plaatsen waardoor ik pas als 11de finishte.

De laatste wedstrijd kreeg ik terug een degelijke kart waarmee ik me als 8ste kon kwalificeren na een mindere hotlap kwalificatie. Ik kreeg in de slotfase nog een plek cadeau nadat ik al was opgeschoven naar P7 nadat Nick een wat optimistisch manoevre deed op Thom Van Dijk. Door die 6de plaats schoot ik in het dagklassement nog op van P14 naar P9 algemeen waardoor ik nog net een ramp kon voorkomen.

De snelheid zelf was er niet helemaal, maar met de pech in wedstrijd 1 in combinatie met de acties in de volgende twee wedstrijden was ik blij nog in de top 10 van het dagklassement te eindigen. Zonder deze zaken was een 7de plaats zowat het maximaal haalbare geweest.

Volgende afspraak is het circuit van FKI Machelen, een piste die me een stuk beter ligt en waar ik hoop punten goed te maken op mijn naaste concurrenten!