Tijdens het weekend van 20 en 21 januari werd het Brits kampioenschap verreden op het circuit van Formula Fast in Milton Keynes.
Ondanks dat dit kampioenschap reeds enkele jaren georganiseerd wordt, was dit pas mijn eerst deelname. Voorgaande jaren viel dit kampioenschap telkens in mij examenperiode wat het voor mij onmogelijk maakte deel te nemen.
We vetrokken op vrijdagochtend richting Milton Keynes zodat we in de vooravond nog een tweetal heats konden trainen. Deze heats waren meer dan welkom aangezien dit een compleet nieuwe piste was voor mij.
Het kampioenschap bestond uit vier kwalificatieheats, een halve finale voor de top 30 en een finale voor de top 10. Met 100 deelnemers en geen schrapresultaat was het dus van belang sterk te scoren in de kwalificatieheats. Tijdens elke wedstrijd was er één verplichte pitstop, om zo een extra tactisch element toe te voegen en het inhalen te bevorderen.
Mijn eerste heat was meteen een hele sterke heat met o.a. Ruben Boutens, Thom Van Dijck, Oliver Bayani, Bjorn Vermeulen, … Met kartje 16 had ik een goede kart in handen maar een iets te conservatieve hotlap resulteerde slechts in P7, op weliswaar amper 0,13 van de pole. Ter illustratie, een halve tiende had me 3-4 plaatsen opgeleverd, het zat dus gigantisch dicht bij elkaar. Het gebrek aan veel training brak me hier toch wat zuur op. Gelukkig reed ik een relatief sterke race en kon ik nog opklimmen naar P5 in de bumper van P4, een podium had mits een betere hotlap wel mogelijk geweest denk ik.
In heat twee lootte ik een mindere kart maar plaatste ik mezelf wel op pole met een halve tiende marge op Traxxis teamgenoot Sander De Baets en local hero Ed White. In de wedstrijd zijn beide heren net iets sneller waardoor ik al vrij vroeg op twee plaatsen de deur wat moet dichthouden. Dat leek goed te lukken tot Ed tot tweemaal een optimistisch manoeuvre doet. We verliezen wat tijd en bij het tweede manoeuvre helemaal op het einde ging hij me ook voorbij. Een groter probleem was namelijk het feit dat Johnny Elliot, vertrokken vanop P4, lang was blijven doorrijden, en door het geharrewar met Ed White was hij voor ons de baan opgekomen in de allerlaatste ronde. P3 in heat twee, een beetje teleurgesteld met dat resultaat na een sterke hotlap, al was het sowieso lastig geweest met die kart.
In de derde heat werd het me al snel duidelijk dat een overwinning er opnieuw niet zou inzitten. Ik lootte kart 17, één van de tragere karts uit het pak. Uiteindelijk kwalificeerde ik me op een verdienstelijke vierde plaats, een positie die ik ook kon vasthouden tot aan de finish.
De vierde en laatste gewone heat kreeg ik een behoorlijke kart, al moest ik na de hotlap kwalificatie wel Chris Daines en Thomas Zels voor me dulden die een enorm sterke kwalificatie hadden gereden. In de wedstrijd werd al snel duidelijk dat ik sneller was dan beide heren voor me, maar inhalen was lastig met een kart die onderin power miste. Thomas besloot vrij vroeg om te pitten waardoor ik het gat naar Chris kon dichten. Wat ik ook probeerde, passeren lukte niet waardoor ik besloot het met een pitstop te proberen. Dat plan mislukte helaas ook waardoor ik genoegen moest nemen met een tweede plaats in de vierde en laatste heat.
Na de kwalificatie heats stond ik 24ste algemeen waardoor het al snel duidelijk werd dat een finale uitgesloten was.
In de halve finale wou ik toch nog één keer tonen dat ik meer dan een top 25 plek waard was. Die ambities werden echter al snel getemperd als ik de tweede traagste kart uit het pak loot (op kart 15 na die Traxxis teamgenoot Guillermo lootte). Ondanks alle tegenslag besloot ik er toch vol voor te gaan wat ietwat verrassend leidde tot een vierde plek na de hot lap kwalificatie.
In de wedstrijd zelf werd al snel duidelijk dat er een aantal jongens achter me een stukje sneller reden. Traxxis teamgenoot Yoeri VdG kwam als eerste aansluiten, ik besloot hem te laten passeren en te proberen aanpikken om niet meer tijd te verliezen. Dit bleek later een goede zet te zijn als ik na mijn pitstop als P6 de wedstrijd hervatte en de twee rijders achter me kon houden tot het einde v/d wedstrijd.
In het eindklassement klom ik uiteindelijk nog op naar de 19de plek algemeen, net binnen de top 20 dus, al was dat zeker niet het resultaat waar ik vooraf op mikte.
