Na een moeilijke seizoensstart in Spa had het team veel aan de auto gewerkt om ervoor te zorgen dat we beter voor de dagen kwamen in Zolder.

Aangezien we het weekend deelden met de Blancpain Sprint Series werd de Belcar race verreden over 120 minuten i.p.v. de gebruikelijke 180 minuten.

Op vrijdag hadden we behoorlijk wat tijd om de wagen nog te testen met twee vrije trainingen van telkens 60 minuten. Ik nam de sessie in de voormiddag voor mijn rekening en voelde meteen dat de auto een stuk beter was dan in Spa. De nieuwe motor deed het uitmuntend waardoor we ons konden focussen op wat afstellingswerk. Naar het einde van de sessie vonden we nog een aantal kleine problemen die gelukkig vrij snel te verhelpen waren (klein waterlek, kortsluiting door een slechte kabel in de verlichting,…).

In de namiddag waren deze problemen opgelost waardoor Jamie meer kilometers kon maken. We probeerden een aantal dingen op vlak van afstelling wat ons weer een stap vooruit heeft gebracht.

Een iets groter problem dat ons ook in de ochtendsessie plaagde was het happeren van schakelsysteem waardoor opschakelen van tweede naar derde soms moeilijk verliep.

Er werd vrijdag nog hard aan de auto gewerkt maar door het stuk gaan van de compressor in het schakelsysteem tijdens de laatste checks kwam de kwalificatie op zaterdag in gedrang. Uiteindelijk moesten we deze sessie aan ons laten voorbij gaan.

Op zondag leek de auto volledig klaar te zijn, na een grondige controle ’s ochtends werden geen noemenswaardige zaken gevonden.

Ik nam de start van de wedstrijd voor mijn rekening en kon vanop de laatste plaats opschuiven naar een zevende plek algemeen in iets minder dan een half uur tijd. Helaas ging na 40 minuten de versnellingsbak onverwacht stuk waardoor onze wedstrijd erop zat.

Ondanks de pech kunnen we met opgeheven hoofd naar de volgende wedstrijd toewerken. De geboekte progressie was duidelijk zichtbaar!