P3 op de 10u van JPR Sint-Niklaas

Geef een reactie

De 10u van JPR was in jaren de eerste grote wedstrijd op de piste van Sint-Niklaas. Helaas was er een beperkte opkomst van slechts 9 teams. Het imago van de karting is de afgelopen jaren sterk gedaald, iets wat zich nu ook nog liet blijken.

Er waren twee Traxxis teams. Christophe Verhoeven, Yoeri Van der Gucht en mezelf in één team (voor de gelegenheid onder ‘CW Coaching’) en Kenny Verbinnen en Stefan Verhofsté in het andere team. Verder waren er nog een aantal snelle locals aanwezig, alsook het team DWT – Thaimoklima van onder meer Kevin Lemmens, Opnithi Puyato, Dylan De Wolf en Michael Holsters. Vooraf leek het dus tussen de twee Traxxis teams en DWT – Thaimoklima te gaan.

In de kwalificatie wist ik ons team op pole te plaatsen, met 0,15s voorsprong op DWT-Thaimoklima en Traxxis (Stefan Verhofsté). Bij de start ben ik redelijk weg, maar al na een halve ronde kon Kevin Lemmens binnendoor glippen. Ik kon perfect aanklampen maar een move maken was uitgesloten. Na een dik uur en tien minuten moest ik echter dringend naar het toilet waardoor we besluiten Yoeri te laten instappen. Hij reed meteen een strak tempo. Ondertussen was Kevin Lemmens ook uitgestapt, zijn teamgenoot Michael Holsters was iets trager waardoor Yoeri een beetje tijd kon terugwinnen. Yoeri reed door tot aan de eerste kartwissel (2u30 wedstrijd) waarna Christophe Verhoeven het van hem overnam. De kart die we toen kregen maakte al snel duidelijk dat een overwinning er niet zou inzitten. Onze naaste concurrenten kregen die kart helaas niet, waardoor wij er enorm veel tijd mee verloren, en zij niet. Christophe deed een uitstekende job om het tijdverlies te beperken, al was onze achterstand na 5u wedstrijd opgelopen tot net geen twee ronden. De volgende kart was terug voor mij, gelukkig was dat een hele goede, waardoor ik snelste op de baan was. Ik reed tot in de bumper van Michael Holsters (DWT-Thaimoklima) die vervolgens zijn ronde voorsprong goed begon te verdedigen. Stefan Verhofsté (Traxxis) was op dat moment leider en reed toen net voor mij. Toen Stefan voorbij Michael ging (dubbelen, dus hij kreeg een blauwe vlag) kon ik helaas net niet meeglippen, waardoor ik het volgende uur vast kwam te zitten. We besloten Christophe terug in de kart te zetten om zo tijd te proberen winnen. Na de pilootwissel van DWT-Thaimoklima kwam Christophe net voor hen op de baan, waardoor we terug inliepen.

Na de derde kartwissel nam Yoeri het over van Christophe, met een goede kart kon hij beetje bij beetje verder inlopen op DWT-Thaimoklima (P2) en Traxxis (P1). Na een uurtje gaf hij aan te willen wisselen, waardoor ik het terug van hem overnam. Helaas liepen we te weinig in op onze concurrenten om nog aanspraak te maken op de eerste of tweede plek, waardoor we uiteindelijk op de derde plek eindigden.

Vooraf was ons doel resoluut voor de overwinning te gaan, maar met maar vier verschillende karts over 10u kan één mindere/slechte kart wel de doorslag geven. Zonder die kart was een overwinning zeker mogelijk geweest, maar ook dat hoort helaas bij dit soort wedstrijden.

P2 tijdens de seizoensafsluiter van Formula Karting!

Geef een reactie

Om hun seizoensafsluiter extra speciaal te maken had de organisatie van Formula Karting besloten een ander raceformat te gebruiken. Er werden drie hotlaps voorzien. Na elke hotlap vielen de traagste zes rijders af. In plaats van vijf verschillende heats, werd geopteerd om één wedstrijd van 70 minuten te rijden.

De wedstrijd ging door op de altijd uitdagende piste van FKI te Machelen. Als extra had het die dag al flink geregend, waardoor het er naar uit zag dat we de race zouden afwerken in natte omstandigheden.

Tijdens de trainingsessies voelde ik dat de piste me enorm lag en dat, ondanks het alweer een hele tijd geleden was, ik goed overweg kon met de natte omstandigheden.

Tijdens de eerste hotlap nam ik geen risico’s, de snelste 14 rijders gingen namelijk door. Ik stond comfortabel in de top 5, een bevestiging van mijn goede vorm.

In mijn twee hotlap merk ik dat mijn kart aanzienlijk minder grip had op de natte stukken. Ik wist me uiteindelijk op P6 te kwalificeren, de snelste 8 rijders gingen door.

De derde en laatste hotlap hoopte ik op een goede kart, om mogelijks een gooi te kunnen doen naar de pole positie. Niks was minder waar helaas. Met één van de minste karts uit het pak kwam ik niet verder dan de 6de plek. Dat was meteen ook de kart waarmee ik de wedstrijd moest starten.

Tijdens de wedstrijd waren er twee verplichte kartwissels. Deze moesten gebeuren ten vroegste na 15 min wedstrijd en voor 15 min van het einde. Ik was van plan om na 15 min meteen te gaan wisselen om hopelijk met een betere kart terrein te kunnen goedmaken.

Bij de start verloor ik twee plaatsen waardoor ik rondreed op P8 en behoorlijk wat tijd verloor op de leiders. Na 15 minuten dook ik als eerste naar binnen om mijn eerste kartwissel uit te voeren. In mijn outlap zie ik de leiders niet heel ver achter me rijden. De opluchting was dan ook groot als ik vanaf ronde 1 snelste op de baan bleek. Mijn achterstand verkleinde ronde per ronde waardoor ik virtueel dichter bij de leiding kwam, op dat moment in handen van Dylan De Wolf. Hij was op dat moment de enige die mijn pace kon matchen.

Een hele poos over halfweg zag ik Dylan de pits in rijden. Ik had op dat moment de ideale trackpositie en kon in dezelfde ronde nog pitten om zijn kart over te nemen. Mijn twee kartwissels waren op dat moment gebeurd en ik kon de wedstrijd uitrijden met een nog snellere kart. De ronde na mijn tweede kartwissel word ik echter vol in de flank geraakt door Eliano De Vos wanneer hij de pit uit komt gereden. Hij lag op dat moment op een ronde achterstand (hij werd uiteindelijk 17de), waardoor hij niks te winnen had met die move. Extra zuur is het hele voorval als nadien Ruben Boutens vlak voor mij de pit uit komt na zijn tweede kartwissel. Ik probeer enkele keren voorbij Ruben te gaan, maar krijg m’n kart er telkens niet voldoende naast. Even later zien we Dylan voor ons uit rijden die na zijn tweede kartwissel een wel heel trage kart heeft gekregen. Een tactische fout van hem zorgde ervoor dat zowel Ruben als ik zienderogen inliepen op hem. Ruben kon hem vrij snel voorbij. Bij mij duurde het iets langer, omdat Dylan wist welke hoeken hij zeker moest afschermen. Als ik uiteindelijk dan toch voorbij Dylan raak, was Ruben al te ver weg om nog aanspraak te maken op de overwinning…

Uiteindelijk werd ik dus tweede na deze enorm boeiende GP, al was dit toch ook een beetje zuur. Zonder dat incident met Eliano was ik ongetwijfeld voor Ruben op de baan gebleven en dan was het nog een heel andere wedstrijd geweest.

Door mijn twee podiumplaatsen in Kortrijk en Machelen respectievelijk, klom ik uiteindelijk nog op naar de negende plaats in het algemene klassement. Had ik een volledig seizoen meegereden, was ik vrijwel zeker op een vierde plek en misschien zelfs op een derde plek geëindigd!

 

Podium op de Formula Karting manche in Kortrijk!

Geef een reactie

De Formula Karting Manche op de piste van Kortrijk was de 7de wedstrijd van het seizoen. Nadat ik eerder al de eerste drie wedstrijden had meegereden, stond ik -na afwezigheid van de andere wedstrijden- opnieuw aan de start in dit prestigieuze kampioenschap.

Kortrijk is een piste waar ik me altijd al goed heb gevoeld, ik ging er dus met hoge verwachtingen naartoe!

’s Ochtends kregen we twee trainingsessies, ik behaalde telkens een top 5 resultaat, wat voor mij de bevestiging was van mijn goede vorm.

Er werden zoals gewoonlijk vijf heats verreden, telkens voorafgegaan door een hotlap kwalificatie.

Mijn eerste kart was meteen een mindereg, ik wist dus meteen dat ik hier de schade mee moest beperken. Al bij al kon ik hier nog een redelijke 10de plek mee behalen. Mijn directe concurrenten deden het hiermee niet beter.

Heat twee was een stuk beter. Ik kon me nipt achter Ruben Boutens en Mats de Jong kwalificeren. Een volgorde die we ook aanhielden tot aan de finish. Ruben en Mats waren net dat tikkeltje sneller waardoor ik geen inhaalpoging kon ondernemen.

De derde heat was een hoogtepunt. Een sterke hotlap werd beloond met pole positie. Opnithi Puyato kwalificeerde net achter mij. Hij zorgde ook voor het meeste druk in de openingsrondes. Hij nam zijn shortcut ronde echter vrij vroeg waardoor hij in het verkeer kwam en een plekje verloor aan Ricardo Vlieger, die ondertussen tot in mijn bumper was genaderd. Ik kon mijn eerste plek zonder al te veel problemen verdedigen waardoor ik een overwinning uit de brand kon slepen!

Van mijn vierde heat wist ik dat het een schrapresultaat zou worden. De kart had in de heats ervoor nog nooit in de top 10 gestaan, waardoor ik me schrap zette voor een moeilijke race. Ik finishte er uiteindelijk mee op een 13de plek. In mijn hotlap maakte ik een klein foutje, iets wat me mogelijks een plaats of twee heeft gekost.

Op dat moment stond ik vijfde in het dagklassement, een podium was nog mogelijk, waar dan moest ik minstens tweede of hoger eindigen in de vijfde en laatste heat. Ruben ging daarin heel nipt met de pole lopen, ik wist me echter op P2 te kwalificeren.
In de race nam Ruben al vrij snel zijn shortcut, ik besloot even door te rijden om zo voorbij hem te raken. Hij wist mijn tijden echter te evenaren waardoor ik na mijn shortcut terug achter hem de baan op kwam, weliswaar nog steeds op P2. Ik probeerde nog enkele malen, maar helaas wist hij zijn lijn voldoende af te schermen. Deze tweede plek was dus wel voldoende om op te klimmen naar de derde plek in het dagklassement!

American Festival Zolder

Geef een reactie

Het American Festival in Zolder was de afsluiter van het Belcar Endurance Championship.

Na de turbo problemen in Spa tijdens de vorige manche was de wagen terug volledig geprepareerd en ook uitvoerig getest op het circuit van Croix-en-Ternois. Daar doorstond de wagen twee volledige testdagen zonder enige problemen.

Op vrijdag reed Jamie de vrije training waarbij nog een aantal kleine zaken omtrent afstelling werden aangepast. De wagen was ook op dat vlak sterk vooruit gegaan. Zaterdag sloeg Jamie erin ons op P19 te plaatsen met een snelste ronde van 1’41″2, veruit het snelste dat we met onze diesel Radical ooit hadden gereden. Mijn deel van de kwalificatie werd sterk verstoord door twee rode vlaggen, waardoor ik geen snelle ronde meer kon rijden.

De start van de wedstrijd op zondag was voor mij. Aangezien er in het openingsuur geen incidenten op de piste waren, reed ik het eerste uur van de twee uur durende wedstrijd. Daarbij gedroeg de wagen zich naar behoren, al had ik last van een slecht functioneerde remklauw rechtsvoor, waardoor het opletten was bij hard aanremmen. Ik kon opschuiven richting P15, met enkele intensieve gevechten met GT4 wagens. Tijdens die eerste stint kon ik de benchmark van de Radical verlagen naar 1’40″045, een enorme opsteker!

Na goed één uur nam Jamie het van me over. Hij moest echter meteen doorrijden aangezien onze tankinstallatie het liet afweten, de pomp zat geblokkeerd, nooit eerder hadden we zoiets gezien/meegemaakt. Na goed 15 minuten kreeg het team de pomp toch aan de praat, waarmee we meteen onze twee stop uitvoerden. Jamie kon daardoor dus uitrijden.

Hij sloeg erin 30 minuten door te rijden, tot hij plots zonder versnellingen terug binnen kwam. Even later bleek er een bout te zijn losgetrild waardoor de stang van het schakelmechanisme was losgekomen. Het euvel was vrij snel opgelost, waardoor we zonder verdere problemen de wedstrijd konden finishen!

Graag wil ik het Oracle TSL team bedanken voor hun vertrouwen in mij dit seizoen, samen hebben we een enorme stap in de goede richting gezet dit seizoen. De planning/ambitie voor volgend seizoen is er, en als alles volgens plan blijft lopen, zouden we een mooi seizoen tegemoet moeten gaan!

Racing Festival in Spa eindigt in mineur

Geef een reactie

Het Racing Festival in Spa was de 5de en voorlaatste manche van het Belcar Endurance Championship.

De wagen was na de brand op donderdag tijdens de 24u van Zolder (lees meer) terug hersteld. Er werden verder ook enkele updates aan de wagen gedaan, die niet meteen de gewenste impact hadden. Na wat last-minute wijzigingen was het gedrag v/d wagen er toch enigszins op vooruit gegaan. De wagen bleek ook alvast sneller in vergelijking met onze vorige manche in Spa.

In de kwalificaties reeds Jamie ons naar een 20ste plek. Hij nam ook de start van de wedstrijd op zondag. Na echter een 20-tal minuten sloeg het noodlot toe. Een opgeblazen turbo werd deels door de uitlaat gejaagd, maar erger, ook een deel richting motor waardoor die zware schade opliep. Onze wedstrijd zat er meteen op, maar het was ook maar de vraag of de krachtbron nog zou hersteld kunnen worden.

To be continued…

 

Zesde plaats op FKI mét in extremis de snelste wedstrijdronde!

Geef een reactie

De 8u van FKI is een klassieker in de Belgische indoorkarting wereld.

Dit jaar stond ik niet met Mats de Jong, maar wel met de youngster Guillermo van Pamelen aan de start. Guillermo is pas 15, maar wel al enkele jaren actief in de indoorkarting wereld. Zo nam hij afgelopen zomer ook deel aan het Kart World Championship in Szczecin.

In de vrije training en kwalificatie werd al snel duidelijk dat onze kart geen topper was. Ik kon ons uiteindelijk op P8 kwalificeren (op 23 teams), nooit een ideale uitgangspositie in een endurance. Mijn vermoeden werd werkelijkheid toen minder ervaren rijders op positie begonnen strijden en dat in het eerste uur van de wedstrijd. Ik probeerde me er zoveel mogelijk buiten te houden, maar ondanks mijn effort verloren we toch te veel tijd. Nogmaals het bewijs dat vooraan starten in een endurance een veel groter voordeel is dan dikwijls gedacht.

Onze tweede kart was dik twee tienden sneller waardoor we opschoven richting P3.

Guillermo had het in zijn eerste stint vooral lastig met zijn eerste kart. Hij kon daar snelle tijden mee rijden, maar was er niet altijd even constant mee. Met zijn tweede kart was hij een pak constanter, waardoor we tussen P3-5 bleven schommelen. Helaas werd Guillermo op het einde van zijn stint bij het binnenrijden in de banden getikt (waar hij zelf geen schuld trof), waardoor we een 20-tal seconden verloren.

Na 4 stints in totaal nam ik terug over en daarbij vergat Guillermo de knop tijdens de rijderswissel (die start een timer van 30s) waardoor we dik 10s verloren. Al moet hier gezegd worden dat ik het ook te laat door had dat de lamp niet brandde. Jammer want door die twee zaken verloren we meer dan een halve ronde op onze naaste concurrenten.

Zelf reed ik nog één stint alvorens binnen te komen met handen die vol van de blaren stonden. Guillermo reed nog twee stints door terwijl ik mijn handen liet oplappen bij de EHBO. Op het einde van de race nam ik terug over waarbij we in de laatste stint een heel snelle kart kregen. Aangezien we toen geen posities meer konden winnen of verliezen, besloot ik hot laps te rijden en een gooi te doen naar de snelste wedstrijdronde. Dat lukte uiteindelijk drie ronden van het einde waarvoor ik uiteindelijk beloond werd met een prachtige beker!

 

 

Brand maakt voortijdig einde aan onze 24 hours of Zolder

Geef een reactie

Wat een revanche van de vorige editie moest worden is uitgedraaid op een waar drama.

De 24 hours of Zolder is na haar revival al enkele jaren terug hét hoogtepunt van het Belcar Endurance Championship. Helaas was dat voor ons (Oracle Cars by TSL) verrevan het geval.

Op donderdag reden we ’s ochtends twee vrije trainingen waarin we onze nieuwe diesel krachtbron leerden kennen. Door natte omstandigheden was het was koffiedik kijken waar we zouden uitkomen op pure snelheid.

In de pre-qualifying werd de startvolgorde van de super pole bepaald. Een kwalificatie format waarbij elke wagen één per één de baan op mocht voor één snelle ronde. Het resultaat van de super pole werd dan gebruikt om de start volgorde te bepalen.

In de pre-qualifying liep het echter volledig mis. Eric zag het pit bord te laat waardoor hij een olielek aan de motor pas opmerkte op het moment dat de wagen al fel aan het branden was. Uiteindelijk parkeerde hij de wagen aan de ingang van de pits waar met man en macht geprobeerd werd de wagen te blussen…

Toen het vuur eindelijk gedoofd was, werd al snel duidelijk dat ons weekend er meteen op zat. Geen 5de opeenvolgende 24 hours of Zolder voor mij, en al helemaal geen revanche voor 2017…

Het team gaat de komende weken bekijken in welke mate de wagen beschadigd is en/of hij terug te repareren valt. To be continued…

Wereldkampioen bij de teams!

Geef een reactie

Na een aantal jaren het Kart World Championship aan me te laten voorbij gaan, vond ik het een mooie uitdaging om in 2018 terug aan de start te verschijnen.

De editie van dit jaar werd verreden op het indoor circuit van Silverhotel in Szczecin (Polen). Zoals je reeds eerder kon lezen, ging ik er midden juni samen met Ward en Christophe al trainen, waar we toen twee podia bemachtigden.

Op maandag en dinsdag had ik de gelegenheid nog een aantal heats te trainen. Het kampioenschap zelf liep van woensdag tot en met zondag.

Het kampioenschap bestond uit 8 heats met een hot lap kwalificatie, gevolgd door een halve finale voor de snelste 32 en een finale voor de snelste 20.

Na de trainingen had ik er in beide richtingen een goed gevoel over, ik zat heel dicht bij de allersnelste rijders, al is het toch altijd wat afwachten hoe iedereen van dag tot dag presteert.

Mijn eerste dag begon relatief goed. Ik kwalificeerde me als derde in een redelijke kart en kon hiermee naar een vierde plek in m’n heat rijden. In m’n tweede heat opnieuw een derde startplek in een heel goede kart, toch ietwat teleurgesteld daar over m’n hot lap rondje. Door een sterke strategie en snelle pitstop kwam ik op het einde toch als eerste buiten, mijn eerste heat winst dit WK was een feit!

De tweede dag begon ik zoals ik de eerste was geëindigd. Namelijk met een mindere hot lap kwalificatie die ik kon rechtzetten door opnieuw een sterke strategie en snelle pitstop waardoor ik meteen mijn tweede zege op dit WK kon boeken. In de tweede heat die dag vertrok ik vanop P4. Wat geharrewar in het begin deden me beslissen vroeg te pitten. Aanvankelijk leek dit te werken want ik kon virtueel opklimmen naar de tweede plek, tot een tragere deelnemer die nog niet had gepit, begon te verdedigen. Ik verloor te veel tijd waardoor ik terugviel naar P6, een flinke domper aangezien een derde podium (en P4 algemeen na dag 2) quasi zeker was.

Met deze vier resultaten stond ik 9de algemeen (op 133 deelnemers) en lagen we met het teamkampioenschap op kop!

Op dag drie kon ik in mijn eerste heat een 4de plek uit de brand slepen, een matige kart en enkele sterken rijders weerhielden me nipt van een podium.
De twee heat zag er aanvankelijk goed uit, een aantal zeer sterke rijders, maar ook een zeer snelle kart. De teleurstelling was echter groot toen ik me pas op P6 kon kwalificeren, het bleef het zwak punt op dit WK, die hot laps. Tijdens de race besluit ik opnieuw te gokken door vroeg te gaan pitten en zo hopelijk een aantal rijders voorbij te kunnen gaan. Net na mijn pitstop zie ik Ruben Boutens een aanval plaatsen op Opnithy Puyato voor de leiding, waardoor ze wat tijd verliezen. Door dat voorval won ik virtueel meteen 3-4 plaatsen. Ik besefte al snel dat het erop aan kwam nog wat extra tijd te winnen t.o.v. Ruben. Ik won telkens een beetje tijd, waardoor ik virtueel aan de leiding ging. Iets over halfweg breekt de riem op Rubens kart, waardoor ik vrij spel kreeg en de overwinning meteen veilig was, de vierde op dit WK!

Door opnieuw een sterke dag te rijden steeg ik naar P7 algemeen, met het team bleven we ook aan de leiding van het teamkampioenschap.

Dag vier ging een pak minder goed. Ik kreeg twee matige karts en haalde ook niet meer het niveau van de eerste drie dagen. Ik moest me tevreden stellen met een zesde en vierde plaats in mijn heats. Daardoor viel ik terug naar P11 algemeen en verloor ik de aansluiting voor het algemeen podium, met het team bleven we wel aan de leiding door sterke prestaties van mijn teamgenoten.

Op de laatste dag werden de halve finales en finale verreden. Ik werd in de eerste halve finale geloot waar ik o.a. teamgenote Selina Balneger tegenkwam. De startposities werden bepaald door een shoot-out systeem waarbij rijders één ronde met elke kart tegen elkaar reden. Doordat het die ochtend geregend had, lag de buitenpiste er wat nat bij. Mijn eerste shoot-out won ik vrij makkelijk. In de tweede ronde kwam ik uit tegen Selina. Met de eerste kart was ik iets minder dan 8 tienden sneller dan haar, ondanks een (te) grote fout in de eerste bocht. Ik wist dat mijn eerste kart een stuk sneller was, dus ik stond flink onder druk om met de tweede de schade te beperken. Helaas bleek mijn fout met de eerste kart te veel van het goede, want Selina bleek uiteindelijk 2 honderdsten sneller dan mij. Nadien bleek dat die fout mij makkelijk 15 punten heeft gekocht in het algemeen klassement (Selina won de shoot-out en won ook de halve finale met die kart).

Ik kreeg een matige kart voor de halve finale, en wist er niet meer dan een zevende plek (op 16) uit te halen, waardoor mijn individueel klassement bijna helemaal naar de vaantjes was. Ik tuimelde terug naar P21 algemeen, waardoor ik een shoot-out moest rijden om toch nog in de finale te raken. De veer was mentaal toen al grotendeels gebroken. In de shoot-out kwam ik al meteen uit tegen Giovanni Baccelieri, dé pechvogel van het WK, maar wel al de hele week bloedsnel. Ik verloor uiteindelijk met een verschil van iets meer dan een tiende over twee ronden, waardoor mijn WK erop zat en ik geen finale mocht rijden, een teleurstelling van jewelste. Het goede nieuws was, dat mijn teamgenoten wel doorstoten naar de finale, waardoor ons teamkampioenschap nog volop in leven was. In het individuele kampioenschap werd ik uiteindelijk 23ste, wat al bij al een verdienstelijke plek was, al had ik na zo’n sterk begin toch minstens op een top 10 gerekend!

In de finale deden ze echter voldoende om de titel veilig te stellen, waardoor we wereldkampioen werden in het teamklassement!

Kapotte koppeling verpest de Zolder Superprix

Geef een reactie

Op 01/07/2018 stond de derde Belcar manche van het seizoen op het programma.
Na onze puntenfinish in Spa waren we er allen op gebrand dit in Zolder te overdoen en dat terug met een iets snellere motor waardoor we iets dichter bij de koplopers zouden moeten zitten.

Aangezien Raf met vakantie was, namen Jamie en ik de rijderstaken op ons.

In de kwalificatie op zaterdag liep alles vrij goed. Op het einde van de sessie kon ik een 1’44″6 neerzetten wat ons op P23 bracht. De auto was in vergelijking met Spa iets sneller, maar nog steeds waren we kansloos tegen de veel snellere Norma’s.

Op zondag nam Jamie de start voor zijn rekening. Zijn tijden bleven schommelen rond 1’45-46 tot hij na 20 minuten geforceerd werd binnen te komen met een kapotte koppeling. Helaas had het team geen tweede exemplaar bij waardoor onze wedstrijd er meteen opzat.

Helaas geen punten tijdens de Superprix en meteen onze tweede opgave van het seizoen. Het zelf ontwikkelen van een wagen met beperkte budgetten (en tijd) blijft een helse opdracht…

Midden augustus is het alweer tijd voor de 24u van Zolder, waar we zullen trachten beter te doen dan vorig jaar, waar we ongeveer 7u verloren door mechanische problemen.

Dubbel podium op de 2x 5u cup in Szczecin!

Geef een reactie

In het weekend van 16 en 17 juni vond er een 2x 5u wedstrijd plaats op de piste van Silverhotel in Szczecin (Polen). Aangezien het Kart World Championship hier wordt georganiseerd binnen een 5-tal weken, was dit een uitgelezen kans om al eens op de piste te gaan trainen.

Samen met Traxxis teamgenoten Ward Maenhout en Christophe Verhoeven zakte ik af richting Polen voor deze 2x 5u wedstrijd. De eerste werd zaterdagnamiddag verreden, de tweede zondagochtend, op die manier konden we zondagavond nog terug huiswaarts keren.

Op zaterdag nam Christophe de start voor z’n rekening vanop de tweede plek. Hij kon die lange tijd vasthouden en zelfs aanklampen bij Rico Haarbosch (Dutch Value). Ward nam na 1u20 over van Christophe en kwam op P3 terug binnen. Na onze pitstop lagen we terug op P2 waardoor ik de opdracht had geen tijd te verliezen en proberen tweede te worden. Dat lukte uiteindelijk zonder grote problemen, waardoor we meteen ons eerste podium van het weekend beet hadden!

De wedstrijd op zondag was eigenlijk een kopie van die op zaterdag, met als verschil dat ik op pole mocht vertrekken, net voor Dutch Value. Giovanni, gestart voor hen, was net iets constanter waardoor hij me na enkele laps voorbij kon. Ik kon in z’n bumper blijven tot het einde van mijn stint, waardoor we comfortabel op P2 lagen. Ward en Christophe reden beide sublieme stints waardoor we ook in de tweede race op P2 finishten!