Op 29 november 2014 zakte het Traxxis Racing Team af naar Eupener Karting voor de eerste editie van de 666’ Dark Race (666 minuten, dus iets meer dan 11 uur wedstrijd). Ik vormde samen Peter Neefs, Yoeri van der Gucht en Stefan Verhofsté een team.
Traxxis @ 666 Dark Minutes Eupen; Peter Neefs, Cédric Wauters, Yoeri Van der Gucht
Voor de meesten was dit de eerste race in Eupen sinds de 24u race in september maar doordat deze race in tegenovergestelde richting werd gehouden en met de nodige duisternis was dit toch een nieuwe uitdaging.
Geen volzet deelnemersveld, maar toch een handvol heel sterke teams, en bij de 16 deelnemende teams zelf een team dat helemaal uit Rusland naar België overgevlogen was!
Het team besloot mij de start te laten nemen waardoor ik dus ook de kwalificatie mocht rijden, die bestond uit slechts 6 ronden. In het begin was het voor even zoeken, maar stelselmatig vond ik het goede tempo en na een goed laatste rondje kon ik het team op de 4de plaats kwalificeren.
Bij de start kon ik na enkele wisselende posities in de top 5 opschuiven naar P2, achter Kevin Caprasse voor Modave Racing en voor de voorbije winnaars van de 24u; het Duitse Euro Racing 1 met Marc Schings aan het stuur. Ik had in mijn eerste stint nog een aantal keer last van een ongeduldige Duitser die me 2x hard in de flank ramde maar daarvoor wel een waarschuwing kreeg. Na 2 stints kreeg ik last van de koude (het was aan het vriezen buiten, getuige de condensatie onder een ventilator) en waren we genoodzaakt om reeds een eerste van in totaal 6 extra pitstops te doen (bovenop de 16 kartwissels gedurende de race).
Yoeri maakte zich zo snel mogelijk klaar om van mij over te nemen. In het begin had hij het even moeilijk om het juiste tempo te vinden, mede door een brede stoel waar ook ik de nodige moeite mee had. Elke ronde kon hij zijn tijd verbeteren tot hij op het juiste tempo zat en dit kon hij ook vasthouden. Ondertussen reden we op de 4de plaats, aangezien een wissel 50 sec kost.
Daarna nam Peter Neefs het stuur van Yoeri over, hij vond ook vrij snel zijn tempo en zo konden we de voorsprong op onze concurrenten voor het podium behouden. Vierde piloot Stefan was op dat moment ook reeds aangekomen.
Stefan wou nog even wachten voor zijn eerste stint en dus was het weer de beurt aan mij om plaats te nemen achter het stuur. Ik kon een goede stint rijden en zo konden we de 3de plaats overnemen van MRT. Ik had bijna geen verkeer en kon enorm constant blijven rijden. In die stint verbeterde ik de snelste wedstrijdronde met bijna een tiende van een seconde, welke later helaas nog werd verbeterd door een sneller wordende piste. Ik besloot na mijn stint wat te gaan slapen. Na mij was het terug aan Yoeri, vastberaden om de voorsprong op MRT te proberen behouden, aangezien hun beste piloot (de ‘ingehuurde’ Romano Franssen) op dat moment ook aan het rijden was. De eerste 40 min lukte dit ook. Maar naarmate mijn 4de stint vorderde, kreeg hij steeds meer last van zijn nek door de opeenvolging van snelle bochten. De anderen zagen dat hij alle steun kon gebruiken en stonden hem dan ook aan te moedigen om nog enkele ronden vol te houden, tot het onze beurt was om de verplichte kartwissel te doen. Door dit probleem kon hij niet meer de rondetijden van daarvoor evenaren, waardoor Romano steeds dichter kwam en hem ook terug voorbij ging, maar wel nog steeds op één ronde.
Stefan maakte zijn opwachting in de kart, en hij vond mede dankzij de tips van Peter razendsnel het juiste tempo waardoor we terug voorsprong namen op rechtstreekse concurrenten, die wel reeds 2 verplichte wissels meer hadden gedaan. Ondertussen waren Peter en Yoeri reeds aan het rekenen voor plek 3 en we zagen dat het zeer spannend zou kunnen worden tussen ons en het Duitse RoSt team voor die laatste podiumplek (al meermaals onze concurrenten in voorbije endurance races te Eupen). Positie 1 en 2 waren toen al stevig in handen van het Modave Racing en Euro Racing 1.
Na nog een goede dubbele stint van Peter reed Stefan nog een stint. Hij maakte op dat moment echt wel het verschil tegenover RoSt door gemiddeld per ronde 0.5 tot 1 sec sneller te gaan als hen. Zeker 1 van de beslissende stints voor het podium!
Daarna nog een laatste keer aan Yoeri om een stint te doen. Doordat we nog enkele verplichte wissels moesten doen, kon hij rijden zonder zich zorgen te hoeven maken over zijn nek, want dan kon hij direct binnenkomen zonder verdere problemen voor het eindresultaat. Na goed 30 minuten kreeg Yoeri teveel last van zijn nek. Ik maakte me zo snel mogelijk klaar om over te nemen en ons naar de finish te leiden.
De kart was niet optimaal maar onze voorsprong was groot genoeg waardoor ik geen risico’s meer moest nemen en rustig kon uitrijden. Na de laatste kartwissels kregen we een degelijke kart en kon ik het niet laten een aantal sneller rondjes te rijden. Ik had verder geen grote problemen meer, nadat ik de 2 laatste verplichte wissels had uitgevoerd kon ik rustig uitrijden. Uiteindelijk slechts op 40 seconden van de tweede plaats! Knappe prestatie van het team met dit sterk Duits getinte deelnemersveld en beter als de vooropgestelde top 5 plaats.
De overwinning ging naar het team van Modave. De 2e plek had er mits wat extra training misschien ook nog wel in gezeten. We eindigen dichter bij P2 dan P4 bij ons. Toch heel blij met dit mooie resultaat.
666 Dark Minutes Eupen; podium: Euro Racing 1 (P2) – Modave Racing (P1) – Traxxis (P3)
) op 4 ronden van de winnaars (Stefan/Christophe/Nick).
Ikzelf wou het zeker eens proberen aangezien ik wel dikwijls bezig ben met race-sims. Er stond geen limiet op het aantal runs dat je mocht doen, dus ging de ene er al iets fanatieker tegenaan dan de ander.