De wedstrijd op Sint-Niklaas was voor mij een vrij belangrijke. JPR is namelijk mijn ‘thuiscircuit’ waar ik namelijk punten moest goedmaken op mijn dichtste concurrenten om zo in de top 4 te kunnen belanden. (De 1ste vier rijden met dezelfde karts).
Toen we de kartnummers kregen wist ik meteen dat het moeilijk zou worden om mijn doel te behalen. Ik kreeg immers 2 goede en 2 “mindere” karts…
In mijn eerste sessie had ik kart 15, een goede kart waar niks op aan te merken was. Mijn snelste tijd in de 1ste sessie was goed voor een 6de plaats algemeen en mijn gemiddelde voor een 5de plek algemeen. Ik had er dus zelf wel meer kunnen uithalen…
2de sessie kreeg ik kart 2 toegewezen. Al in de eerste ronde voelde ik dat deze kart stukken minder power had dan kart 15. Snelste –en gemiddelde tijd waren dus stukje minder met een respectievelijk 8ste en 6de plaats als gevolg.
In de 3de sessie mocht ik in kart 13 instappen, de toen wel beruchte (maar zeer snelle) kart wegens het ‘rattelend’ geluid dat deze kart maakte. (Er was blijkbaar een lager in de motor stuk) Ik kon er voor zowel mijn snelste al gemiddelde een 3 plek mee behalen, De karts wogen dus wel wat af tot dan toe. Mijn doelstelling was toen zeker nog niet onmogelijk.
Tot ik in de laatste sessie kart 3 kreeg, de kart had ondertussen bewezen de traagste van het pak te zijn… Net zoals in Huizingen moest ik er dus alles proberen uithalen om toch nog een goed resultaat te behalen.
Helaas was de snelheid van deze kart lager dan verwacht… Een 20ste -en 18de plaats waren het gevolg…
Toen was de hoop op een podium al lang vervlogen, zelfs de 4de plek in het klassement leek ineens onmogelijk. Ik behaalde uiteindelijk een 6de plaats algemeen, mijn beste resultaat dit seizoen waardoor ik toch steeg naar een 4de plaats in het algemeen klassement waar ik momenteel respectievelijk 22 en 21 punten minder tel dan Jordy Nijs en Mickael Derdul.
Met nog 3 wedstrijden te gaan is het in theorie nog mogelijk om hen voorbij te gaan, al wordt dat wel heel lastig…